Łysienie u kobiet – przyczyny, rodzaje, leczenie.

Łysienie u kobiet może mieć różne podłoże. Przyczyną są często zaburzenia hormonalne, stres, lub inne schorzenia, takie jak np. zespół policystycznych jajników, cukrzyca, czy niektóre choroby autoimmunologiczne. Utrata włosów może także towarzyszyć menopauzie lub ciąży. Na czym dokładnie polega łysienie u kobiet, jak przebiega i czy można je skutecznie leczyć?

Przyczyny łysienia u kobiet

Za przerzedzanie i utratę włosów często odpowiadają hormony. Łysienie u mężczyzn tradycyjnie dotyczy tych, którzy z wiekiem tracą włosy w wyniku działania DHT (dihydrotestosteronu) – metabolitu (pochodnej) testosteronu. DHT może być przyczyną utraty włosów również u kobiet – gdy jego stężenie w organizmie rośnie, wzrasta też ryzyko pojawienia się łysienia androgenowego.

Przyczyną wypadania włosów mogą być choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, czy toczeń rumieniowaty. Będą to także schorzenia, które wpływają na gospodarkę hormonalną. Przykładami są PCOS, czyli zespół policystycznych jajników (podnoszący poziom androgenów), czy choroba Hashimoto. Utrata włosów może nastąpić również w wyniku zmian hormonalnych zachodzących w ciąży — częstym powodem wypadania włosów po ciąży jest spadek poziomu estrogenów. Występowanie problemów z kondycją włosów wiąże się czasem z przyjmowaniem niektórych leków, ekspozycją na metale takie jak rtęć, a także – w mniejszym stopniu – niewłaściwą pielęgnacją włosów i skóry głowy.

Łysienie telogenowe

Łysienie telogenowe jest łysieniem odwracalnym. Najczęstszą przyczyną tego rodzaju łysienia jest dysfunkcja pracy organizmu, zaburzona równowaga w organizmie.

Przyczyną zaburzenia równowagi może być stres, choroby autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne, niedobory witamin i minerałów, przyjmowanie niektórych leków, ostatnio bardzo duże wypadanie obserwuje się po przejściu covid.

Zwykle po zdiagnozowaniu i ustaleniu przyczyny wypadania oraz właściwym leczeniu i wsparciu trychologicznym włosy wracaj do swojej dawnej formy.

Łysienie androgenowe

Przyczyną łysienia androgenowego jest podłoże genetyczne lub hormonalne.

Łysienie to często dotyka dziewczyny w wieku ok 20 do 30rż lub po 40rż

W przebiegu łysienia androgenowego wspomniany wcześniej hormon DHT oddziałuje na mieszki włosowe, szczególnie te znajdujące się w okolicach czoła oraz na czubku głowy. Mieszki włosowe ulegają osłabieniu i stopniowej miniaturyzacji – włosy odrastają coraz cieńsze i coraz jaśniejsze, aż na końcowym etapie procesu przestają rosnąć.

Łysienie androgenowe często towarzyszy menopauzie. Powodem jest spadek stężenia estrogenów obserwowany około 45 roku życia. Wypadanie włosów związane z obniżeniem poziomu estrogenów obserwuje się także po zakończeniu ciąży – wtedy ich poziom w organizmie gwałtownie spada, a dodatkowo wzrasta stężenie prolaktyny, która oddziałuje na mieszki włosowe w sposób zbliżony do androgenów.

Podobny mechanizm zachodzi czasem przy cukrzycy typu 2 i insulinooporności – zbyt wysokie stężenie insuliny sprawia, że – w pewnym uproszczeniu – z cholesterolu syntetyzowane są androgeny. Równolegle u diabetyków obserwuje się większą skłonność do zakażeń (w tym grzybiczych) oraz osłabienie mikrokrążenia skóry głowy, a przez to niedostateczne odżywienie i osłabienie mieszków włosowych.

Łysienie plackowate u kobiet

Łysienie plackowate ma podłoże autoimmunologiczne i często jest wywoływane przez silny stres. Ocenia się, że za występowanie tego schorzenia odpowiadają także predyspozycje genetyczne.

Przyczyną łysienia plackowatego u kobiet jest reakcja obronna organizmu, w wyniku której komórki naskórka wytwarzają cytokiny, czyli białka mobilizujące komórki odpornościowe. Powstaje wtedy stan zapalny, mogący doprowadzić do obkurczania mieszków włosowych i wypadania włosów.

Charakterystyczną cechą łysienia plackowatego jest ogniskowy charakter zmian – włosy wypadają punktowo, tworząc charakterystyczne okrągłe lub obłe ogniska. W miarę postępowania choroby ogniska mogą poszerzać się i zlewać z sąsiednim obszarami pozbawionymi włosów. Łysienie tego typu zwykle dotyczy skóry głowy, jednak może pojawić się również w obrębie całego ciała (mówimy wtedy o łysieniu uogólnionym). Schorzenie pojawia się okresowo (często w sytuacjach stresowych) i nierzadko mija po powrocie do stanu równowagi. Trzeba się jednak liczyć z nawrotami. Oprócz utraty włosów łysieniu plackowatemu nie towarzyszą inne objawy – skóra nie boli i nie swędzi (sporadycznie może pojawić się nieznaczny świąd).

Leczenie łysienia u kobiet

Leczenie łysienia jest zawsze sprawą indywidualną. Zależy od podłoża problemu, sytuacji osobistej pacjentki (lub pacjenta) oraz ogólnego stanu zdrowia i schorzeń towarzyszących. Utratę włosów można w wielu przypadkach skutecznie zahamować, a nawet spowodować cofnięcie się zmian (na przykład po skutecznym wzmocnieniu mieszków włosowych i – jeżeli możliwe – ustabilizowaniu balansu hormonalnego w organizmie).

W zależności od przyczyny problemu i rodzaju choroby, konieczna może okazać się konsultacja u lekarza ogólnego, endokrynologa, czy diabetologa. Lekarz może zalecić farmakoterapię oraz inne formy leczenia wspomagającego. Przez to drugie rozumiemy także zmianę stylu życia i wzmocnienie organizmu, co ogranicza podatność na stany zapalne i zaburzenia układu dokrewnego (na które wpływać mogą na przykład nieprawidłowa gospodarka cukrów i nadwaga). Istotne – szczególnie w leczeniu łysienia plackowatego – jest także ograniczenie ekspozycji na stres i wsparcie psychologiczne.

Zabiegi trychologiczne w leczeniu łysienia u kobiet

Wsparcie leczenia łysienia u kobiet może obejmować także zabiegi trychologiczne. Podczas konsultacji ze specjalistą trychologiem we Wrocławiu przeprowadzony zostanie dokładny wywiad oraz analiza wyników dotychczasowego leczenia (jeśli miało miejsce).

W gabinecie przeprowadzone zostanie także badanie trichoskopowe, pozwalające ocenić stan skóry głowy i włosów specjalną kamerą (umożliwiająca powiększenie obrazu o kilkaset razy). Na tej podstawie możliwe jest zaplanowanie dalszej diagnostyki, a także zaproponowanie odpowiedniej kuracji domowej lub gabinetowej. Zabiegi, które można wykonać w gabinecie trychologicznym, to na przykład:

• mezoterapia igłowa,
• mezoterapia skoncentrowanym tlenem,
• infuzja tlenowa,
• elektrostymulacja mikroprądami,
• peptydowa terapia włosów,
• osocze bogatopłytkowe
• specjalistyczne preparaty trychologiczne do stosowania w domu
• terapia proteoglikanami-ostatnio najskuteczniejsza metoda

Dlaczego warto skorzystać z konsultacji trychologicznej?

W leczeniu łysienia u kobiet zwykle konieczne jest holistyczne podejście do zdrowia całego ciała, ponieważ utrata włosów jest często manifestacją szerszego problemu zdrowotnego. W takiej sytuacji terapia powinna obejmować wiele kierunków jednocześnie.

Po analizie trichoskopowej, specjalista trycholog może pomóc w określeniu przyczyn problemu. W diagnostyce na dalszych etapach pomocne mogą okazać się badania krwi, w tym stężenia hormonów – na przykład prolaktyny, estradiolu, testosteronu, czy hormonów produkowanych przez tarczycę i nadnercza.

Aby sprawdzić kondycję włosów, ale także całego organizmu, warto wykonać analizę pierwiastkową włosa – badanie, które pozwala określić skład mineralny włosów (29 pierwiastków, w tym 5 toksycznych i ich wzajemne proporcje). Dzięki temu możliwa jest ocena metabolizmu osoby badanej oraz niedoborów rzutujących na funkcjonowanie nie tylko skóry głowy, ale całego organizmu.

We wsparciu leczenia łysienia terapia domowa trychologiczna czy zabiegi trychologiczne wykazują się bardzo dużą skutecznością. W równoległym specjalistycznym leczeniu, czyli usuwaniu przyczyny łysienia proces wypadania ulega całkowicie odwróceniu. Na uzyskanie satysfakcji w odzyskaniu włosów należy uzbroić się w cierpliwość min od 3 do ok.8 miesięcy. W przypadku łysienia androgenowego o podłożu genetycznym wspieranie hamowania łysienia jest niestety bezustanne.