Łysienie bliznowaciejące – jak leczyć i diagnozować?

Łysienie bliznowaciejące to trudna do zdiagnozowania przypadłość, która objawia się utratą gęstości włosów na skutek rozwoju tkanki włóknistej w mieszkach włosów. W tym artykule przyjrzymy się bliżej tej formie łysienia – od objawów, przez przyczyny – aż po dostępne metody leczenia i zabiegi trychologiczne. Jak radzić sobie z łysieniem bliznowaciejącym – co to jest i gdzie szukać wsparcia?

Czym jest łysienie bliznowaciejące?

Łysienie bliznowaciejące to stosunkowo rzadka forma łysienia, która charakteryzuje się utratą włosów w wyniku zastępowania mieszków włosowych bliznami. W przeciwieństwie do innych typów łysienia – zmiany zachodzące w organizmie prowadzą do nieodwracalnej utraty włosów. Zdolność regeneracji mieszków włosowych zostaje zahamowana przez proces bliznowacenia skóry, co uniemożliwia wzrost nowych kosmyków. Łysienie bliznowaciejące najczęściej dotyka skórę głowy, ale może dotyczyć również innych obszarów ciała, szczególnie okolic twarzy, takich jak broda lub brwi.

Łysienie bliznowaciejące – przyczyny

Przyczyny łysienia bliznowaciejącego nie są w pełni poznane, ale wiąże się je z różnymi czynnikami, które mogą wpływać na zaburzenia zdolności skóry do regeneracji. Za potencjalne przyczyny odpowiedzialne za powstanie blizn uznaje się m.in. stany zapalne skóry powstałe w wyniku chorób, takich jak: liszaj płaski czy toczeń rumieniowaty. Zapalne reakcje prowadzą do uszkodzenia mieszków włosowych, a następnie procesu bliznowacenia.

Do uszkodzeń mieszków włosowych, których następstwem jest obecność tkanki włóknistej, prowadzą również oparzenia, rany oraz urazy skóry. Niekiedy łysienie bliznowaciejące może być konsekwencją obecności chorób autoimmunologicznych m.in. łysienia plackowatego, które w ramach ostrego rozwoju może przekształcić się w formę łysienia bliznowaciejącego. Za ostatni z potencjalnych czynników przyczyniających się do rozwoju przypadłości uznaje się różne infekcje skóry np. w wyniku obecności grzybicy.

W niektórych przypadkach przyczyna może pozostać niewyjaśniona.

Łysienie bliznowaciejące – objawy

Objawy łysienia bliznowaciejącego różnią się w zależności od stopnia i obszaru występowania. Jedną z najczęściej pojawiających się oznak świadczących o rozwoju choroby jest stopniowa utrata włosów i zastępowanie ich przez tkankę bliznowatą w okolicy skroni i czoła. U niektórych osób objawom towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk pojawiający się najczęściej na skórze głowy, a także ból przy dotykaniu skóry głowy.

Przy łysieniu bliznowaciejącym dochodzi do powstania tzw. bliznowatych plam. Skóra objęta łysieniem charakteryzuje się obecnością obszarów łysiny lub guzków. Dodatkowo w wybranych sytuacjach dochodzi swędzenie lub pieczenie – zazwyczaj na obszarze, w którym zaczęła pojawiać się tkanka włóknista.

Jak rozpoznać łysienie bliznowaciejące?

Rozpoznanie łysienia bliznowaciejącego może być trudne i wymaga konsultacji z doświadczonym dermatologiem lub trychologiem (specjalistą od chorób włosów i skóry głowy). Specjalista przeprowadzi szczegółowe badanie skóry głowy przy użyciu narzędzi i aparatury, która pozwoli zidentyfikować charakterystyczne cechy tkanki bliznowatej w mieszkach włosowych w dużym powiększeniu.

Diagnostyka obejmuje zazwyczaj:

• przeprowadzenie wywiadu na temat przeszłości chorobowej pacjenta m.in. obecności urazów skóry, infekcji oraz chorób autoimmunologicznych;
• ocenę skóry głowy lub innych miejsc, w których widoczny jest większy stopień utraty włosów;
• zlecenie dodatkowych badań krwi, które pozwolą wykluczyć inne możliwe przyczyny łysienia.

Łysienie bliznowaciejące – leczenie

Niestety, łysienia bliznowaciejącego nie da się całkowicie wyleczyć, ponieważ obecność tkanki bliznowatej prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia mieszków włosowych. Nie warto jednak lekceważyć objawów choroby, ponieważ odpowiednie leczenie może pomóc w zahamowaniu postępu choroby, zmniejszeniu objawów i poprawie samopoczucia pacjenta. W zależności od przyczyn występowania łysienia bliznowaciejącego specjalista może zalecić różne opcje kuracji m.in. z wykorzystaniem leków przeciwzapalnych, bądź zabiegów nowoczesnej trychologii, takich jak: naświetlanie UV czy terapia laserowa. W celu łagodzenia objawów swędzenia i podrażnienia skóry można zastosować specjalne szampony, kremy i inne produkty do pielęgnacji skóry.

Ciekawą alternatywą leczenia dla osób, które nie chcą pogodzić się z trwałą utratą włosów jest mikropigmentacja skóry głowy. To zabieg znany powszechnie jako tatuaż skalpu, który wizualnie pomaga zrekompensować oznaki łysienia. Przy użyciu specjalnej techniki na obszarze skóry pozbawionym włosów wprowadza się pigment, który imituje włosy i pozwala ukryć skutki łysienia bliznowaciejącego.

Łysienie bliznowaciejące jest stanem przewlekłym i trudnym do wyleczenia, jednak z właściwą opieką medyczną można osiągnąć kontrolę nad objawami oraz spowolnić postęp schorzenia. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla minimalizowania utraty włosów oraz zapobiegania dalszemu uszkodzeniu mieszków włosowych.